To był niezwykle trudny, bo trwający w cieniu pandemii, rok szkolny. Tym bardziej jesteśmy dumni, że udało nam się wspólnie dotrzeć do brzegu. Jako pierwsi swoje zakończenie mieli najmłodsi uczniowie klas I-IV w Mirosławiu. Panie wychowawczynie podkreślały, jak ważną w nauczaniu zdalnym była pomoc i zaangażowanie rodziców. Dziękowały im, jak i dzieciom, dla których taka forma pracy była ogromnym wyzwaniem. Z pierwszym etapem edukacji i swoją wychowawczynią – p. E. Pranke- żegnała się kl. III. Wszystkie zdobyte doświadczenia, wyniesiona wiedza i wspólnie spędzone chwile zaowocują w klasach starszych.
Dla starszych uczniów kl. V-VII, a w szczególności dla 15 absolwentów szkoły, tłem pożegnalnej uroczystości była piosenka zespołu Kwiatu Jabłoni pt.” Huśtawki” i pochodzący z niej fragment – “Raz tylko dany Ci czas, I ani on Twój, ani czyj, (…) więc żyj na huśtawce, żyj!” Podczas uroczystości wręczone zostały przez p. dyrektora Mariusza Kamińskiego listy gratulacyjne wyróżnionym absolwentom i ich rodzicom ( Kacprowi Pławuszewskiemu – śr. ocen 5,21 oraz Piotrowi Baście – śr. ocen 4,93 ), statuetki- Honoriusza Szkoły ( Kacper Pławuszewski) oraz Najlepszego Ucznia Szkoły ( Martyna Suwary, śr. ocen- 6,0 ), nagrody za świadectwa z wyróżnieniem i stypendia ( szczególnie liczne w klasie 4 i 6- ponad połowa wyróżnionych), jak również podziękowania dla Rodziców najbardziej zaangażowanych w pracę na rzecz szkoły (p. Kamila Ilczuk, p. Julia Dąbek, p. Justyna Niemczyńska, p. Aleksandra Skibińska, p. Kamila Wylegała, p. Marta Witkowska, p. Lucyna Szlachciak, p. Małgorzata Jessa, p. Mariusz Pełechaty, p. Anna Jankowska, p. Agnieszka Stawna, p. Mariola Łabicka, p. Bożena Grams, p. Jagoda Pławuszewska).
Pożegnaliśmy też uroczyście kończących w naszej szkole pracę nauczycieli i pracowników administracji.
Ósmoklasiści i poetycko, i z przymrużeniem oka prezentowali się na scenie. Dziękowali swoim pedagogom, wychowawcy ( p. D. Suwary), pracownikom szkoły, młodszym kolegom i oczywiście kochanym rodzicom. Metafora huśtawki życia- jego wzlotów i upadków- była motywem przewodnim. Wspominaliśmy 5 lat pełnych najróżniejszych projektów i działań, wspólnych inscenizacji, wyjazdów. Nie obyło się bez łez wzruszeń, ale…coś się kończy i coś się zaczyna. Powodzenia, Drodzy Absolwenci!
